Źródła energii, których używanie nie wiąże się z długotrwałym ich deficytem.
Przeciwieństwem ich są nieodnawialne źródła energii, czyli źródła, których wykorzystanie postępuje znacznie szybciej niż naturalne odtwarzanie.
Najważniejszym ze źródeł odnawialnych jest energia spadku wody. Pozostałe źródła odnawialne – energia słoneczna, energia wiatru, biomasy, biogazu, pływów morskich, energia geotermalna i inne – są używane na mniejszą skalę.
Energia odnawialna jest przez niektóre środowiska przedstawiana jako synonim energii przyjaznej dla środowiska. Nie jest to jednak pełny obraz. Ze stosowanych dziś na dużą skalę źródeł energii najmniejszy efekt ekologiczny ma energetyka jądrowa, duże szkody wyrządzają zaś zarówno energetyka oparta na surowcach kopalnych – głównie w postaci zanieczyszczeń atmosferycznych, jak i na energii spadku wody – przez zmiany w ekosystemach spowodowane utworzeniem zapór i sztucznych zbiorników wody.
W Polsce nałożono obowiązek zakupu energii z odnawialnych źródeł energii o czym mówi rozporządzenie ministra gospodarki z dnia 19 grudnia 2005 r. (Dz. U. Nr 261, poz. 2187) [1]. W rozporządzeniu podane zostały wielkości wzrostu udziału energii ze źródeł odnawialnych w zakresie od 2,65% w 2003 r. do 9% w 2010 roku. W 2006r. przyjęto nowelizację ustawy, ustalając nowy poziom 10,4% w 2010r.